Şəhid Dövlətov Balaş Atakişi oğul
Nədiş Atakişi oğlu ilə Binə qəsəbəsində tanış olduq.
Son dərəcə zəhmətkeş , təsərrüfatçıl, vətənpərvər, Qarabağ müharibəsi veteranı olan bu insanla dostluğumuzdan çox sevindim.
Biləndə ki qardaşı Qarabağ müharibəsində igidliklə döyüşərək şəhidlik zirvəsinə ucalıb, daha da qururlandım.
Dövlətov Balaş Atakişi oğlu 1975- ci ildə dağlar qoynu olan şəfalı, saf təbiəti olan Lerik rayonunun Tuliconi sovetliyinin Vilik kəndində zəhmətkeş bir ailədə anadan olmuşdur.
Atası Atakişi Dövlətov Şahsənəm Xassəddinovla ailə qurmuş və bu izdivacdan on övladları dünyaya gəlmişdir.
Qəhrəman ana və zəhmətkeş ata övladlarını halal zəhmətlə, vətənpərvər ruhda böyütmüşlər.
Atakişi Dövlətovun atası Rəzi Dövlətov 1941- 45- ci illərin Böyük Vətən müharibəsində itkin düşmüş , əmisi Cavanşir Dövlətov isə müharibədə ağır yaralanaraq vətənə qayıtmışdır.
Onu da qeyd edim ki,Atakişi Dövlətov müharibədə itgin düşmüş atası- Rəzi Dövlətovun heç olmasa məzarının tapılması üçün çox yerlərə müraciət etmiş və heç bir məlumat əldə edə bilməmişdir.
Atakişi Dövlətov ikinci sarsıntını oğlu Balaş şəhid olarkən almışdır.
Şəhid Balaş Dövlətov 8 illik məktəbi doğulduğu Vilik kəndində bitirdikdən sonra , böyük qardaşı Nədiş Atakişi oğlunun yaşadığı Bakının Xəzər rayonunun Binə qəsəbəsinə gəlmiş və 101 saylı peşə məktəbində üç illik sürücülük məktəbində oxumuşdur.
Balaş Peşə məktəbini bitirdikdən sonra hərbi komissarlığa çağırılmış və Murmansk vilayətində hərbi xidmətini davam etdirmişdir.
Dənizçi (morskoy flotda) hərbi hissədə bir il altı ay xidmət etmişdir.
Bu həmin illər olub ki, Qarabağda ermənilər baş qaldıraraq torpaq iddiası edərək kənd və qəsəbələrimizi işğal edir, soydaşlarımızı qətlə yetirirdilər.
1988 - ci ildə isə erməni quldurları Ermənistanda yaşayan soydaşlarımızı öz dədə - baba yurdundan qovaraq didərgin salmışdılar.
Balaş Dövlətov rus imperiyasının Bakıda törətdiyi 20 Yanvar faciəsinə və Xocalı soyqırımına dözməyərək vətəninə qayıtmaq üçün komandirinə müraciət etmişdir.
İnsafən onu da qeyd edək ki, Komandiri real vəziyyəti başa düşərək onun vətəninə qayıtmağına şərait yaratmışdır.
Balaş Dövlətov Bakıya gələrək bir başa hərbi komissarlığa gedərək könüllü olaraq cəbhəyə yazılmış vəTərtər istiqamətində ən qaynar nöqtələrdə düşmənə qarşı mərdliklə vuruşmuşdur.
Vətənin qeyrətli oğlu Balası Dövlətov dəfələrlə ölümlə üz- üzə gəlsə də, əqidəsindən dönmədi və erməni quldurlarına qarşı igidliklə , cəsarətlə vuruşmuşdur.
Balaş Dövlətov Tərtər istiqamətində gedən qızğın döyüşlərin birində mərdliklə vuruşaraq 03 may 1994 - cu ildə 22 yaşında şəhidlik zirvəsinə ucalmışdır.
Vətəni qoruyarkən Balaşın həlak olması valideynlərinə, qardaş, bacılarına pis təsir etmiş və atası Atakişi Dövlətov oğul dərdindən xəstə düşərək cəmi iki il yaşamış və 1996 - cı ildə dünyasını dəyişmişdir.
Anası isə 2019- cu ildə haqq dünyasına qovuşsa da, hər iki valideyn dövlətimizin şəhid ailəsinə - övladlarına verilən imtiyazdan istifadə etməmişlər.
Balaşın böyük qardaşı Nədiş Dövlətov da könüllü olaraq Qarabağ müharibəsində iştirak etmiş , 1993- 94 - cu illərdə Ağdamın Güllücə, Papravənd, Cəvahirli, İlxıçı və digər kəndlərimizin erməni quldurlarından qorunmasında şücaət göstərmişdir.
Binə qəsəbəsində yaşayan Nədiş Dövlətov Qarabağ müharibəsi veteranıdır.
Doğulduğu kəndində uyuyan şəhid Balaş Atakişi oğlu Dövlətovun məzarına baxarkən qəlbim göynədi.
Valideynləri şəhid övladlarının məzarını imkanlarına uyğun götürsələr də, baxımsızlıq ucbatından şəhid məzarından bir əsər əlamət hiss olunmur. Nədənsə Lerik rayon rəhbərləri, həmin rayondan seçilmiş millət vəkili, Tuliconi sovetliyinin və Vilik kəndinin baş bilənləri, icra nümayəndələri, bələdiyyə sədrləri şəhid məzarının abadlaşdırılmasına qarşı laqeyd münasibət bəsləyirlər.
Şəhid ailəsinin yeganə təsəllisi isə kənd məktəbinə Balaş Atakişi oğlu Dövlətovun adının verilməsidir.
Ümid edirik ki, şəhid Balaş Atakişi oğlu Dövlətovun məzarı şəhid adına uyğun abadlaşdırılacaq.
Axı biz hər birimiz şəhidlərimizə borcluyuq.
Ruhun şad olsun, məzarın ilahi nuruyla dolsun, nur üzlü şəhidimiz.
Rauf İlyasoglu. 
